دارم دنبال یه سریال خوب علمی تخیلی می‌گردم، آخرین چیزی که دیدم و خیلی هم خوشم اومد و تو همین سرچ‌ها پیداش کردم Severance بود‌، اگه ندیدین پیشنهاد می‌کنم. منتظر فصل سومشم.

یه سریال دیگه هم خیلی پیشنهاد شده بود به اسم The OA، فکر کنم جزو معدود سریالایی باشه که نه تنها بنظرم بده، بلکه حس انزجار دارم نسبت بهش چون وقتمو تلف کرد، معمولا وقتی یکی دو قسمت از یه سریال رو می‌بینی می‌فهمی که خوشت میاد یا نه، می‌خوای ادامه بدی یا نه‌. The OA همش منو می‌کشوند، می‌خواستم جواب سوالایی که طرح می‌کرد رو بگیرم واسه همین هی امیدوارانه قسمت بعد رو می‌دیدم، ولی از یه‌جایی که تقریبا مشخص شد داستان چیه انقدر مسخره بود که حالم بهم خورد. تنها کلمه‌ای که می‌تونم تو توصیف این سریال به‌کار ببرم اینه: Pretentious (یه تیکه آشغال متظاهر).

جالبیش اینجاست خیلی دوست داشتم خوشم بیاد از این سریال، تعریف ازش شنیده بودم، داستانش منو کنجکاو کرده بود. ولی واقعا احساس می‌کردم یه دانشجو هنر فاز انتلکتی متظاهر و افاده‌ای درستش کرده. 😂 گاهی اوقات می‌ترسم که نکنه منم یه دنبال‌کننده باشم، حزب باد باشم، ببینم ملت چی می‌گن منم ناخودآگاه همونجوری فکر یا حس کنم. ولی اینجور مواقع می‌فهمم نه، همچین آدمی نیستم، امیدوار می‌شم به خودم. می‌فهمم هرچقدرم از یه چیزی تعریف شده باشه، اصلا کل دنیا بگن خیلی خفنه، روی نظر شخصیم و حسم تاثیری نداره. بدم بیاد می‌گم بدم میاد و بالعکس. کاش تو همه چیز همینجوری باشم.